Μεγάλο θέμα το που ζεις...

Καλησπέρες από Βαρκελώνη!

Τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν αρκετά σημαντικά που παίζουν σε ιντερνετ και μπλογκς. Έγιναν δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα, πλησιάζουν οι εκλογές της Καταλωνίας, ήρθε ο Πάπας στην Βαρκελώνη κ.α. Δυστυχώς έχω εκκρεμείς διάφορες ακαδημαϊκές και επαγγελματικές υποχρεώσεις και δεν έχω τον χρόνο που θα ήθελα για να γράψω αναλυτικά π.χ. για την επίσκεψη του πάπα ή για τις επικείμενες εκλογές στην καταλωνία. Ίσως μία από τις επόμενες μέρες αν χαλαρώσει λίγο το πρόγραμμα.

Αυτό που λαμβάνω όμως τις τελευταίες μέρες και πιστεύω ότι είναι άξιο σχολιασμού, είναι ότι τελικά είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογία σου το που ζεις. Και εδώ, όπως και στην Θεσσαλονίκη, οι μέρες μου είναι γεμάτες. Όμως εδώ, βγαίνω από το σπίτι και στην γειτονιά τα σπίτια είναι δίπατα/τρίπατα. Στον δρόμο έχει δέντρα, και από το σπίτι βλέπεις δάσος. Κι όλα αυτά χωρίς να πληρώνεις τα μισά από όσα χρειάζεται κάποιος σε Πανόραμα στην Θεσσαλονίκη ή Β.Π. στην Αθήνα. Κατεβαίνω Βαρκελώνη για την δουλειά και το πανεπιστήμιο, και στις 9 το πρωί, δεν έχει μποτιλιάρισμα, δεν ακούς κόρνες, τα ΜΜΜ φτάνουν στην ώρα τους, και οι δρόμοι είναι  προσεγμένοι και καθαροί. όπως και οι πλατείες και τα περισσότερα κτίρια. Βολτάρεις στις μεγάλες πλατείες και την παραλία και δεν βλέπεις ΜΟΝΟ καφετέριες... ίσα ίσα στην παραλία έχει πάρα πολύ κόσμο αλλά πολύ λιγότερη ηχορρύπανση το βράδυ! Δεν είναι κάτι εξωπραγματικό αλλά είναι μικρές λεπτομέρειες οι οποίες σου φτιάχνουν την μέρα, ή καλύτερα σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα, η έλλειψη αυτών των λεπτομερειών είναι που σε τσιτώνει ακόμα περισσότερο.

Και ένα ωραίο τραγουδάκι για να κλείσουμε: Μία διασκευή σε beatles από τους pain!