Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Ben Webster, Θεός της Jazz!

Είτε έχεις νεύρα, είτε άγχος, είτε κούραση, είτε απογοήτευση, ή οποιοδήποτε "αρνητικό" συναίσθημα, αυτό ο άνθρωπος μπορεί να το γιατρέψει με την μουσική του!!!

Δεν γίνεται να τον ακούσεις και να μην χαλαρώσεις!!!

Όλος ο σεβασμός του κόσμου σε έναν από τους μεγαλύτερους σαξοφωνίστες!!!

Ιδού ένα χαρακτηριστικό δείγμα...
Απολαύστε!!!


10 σχόλια:

  1. οντως ειναι φανταστικο
    τρομερη επιλογη!
    και όντως κανει δουλεια,σε ηρεμει!(ειδικα αν εχεις μολις φαει χοντρη τουμπα και πρωτυτερα 2,5 ωρες κινηση,αχ τι φανταστικο το λεκανοπεδιο)
    καποτε ακουγα ρε γμτ billie holiday,nina simone,ella,amstrong αλλα μετα ειπα να επιστρεψω στις ριζες μου,τους slayer :D

    καλημερες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εντάξει ωραίος είναι, αλλά εγώ είμαι αλλού!!!
    Καλησπέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Bakaliaros: Εγώ τα ακούω και τα 2! :) Το σχόλιο σου το κατάλαβα καλύτερα μετά από το τελευταίο σου ποστ!!!

    @ΦΟΥΛΗ: Ο καθένας με τα γούστα του Φούλη!!! Καλησπέρα και καλό ΠΣΚ να έχουμε! Αν και το δικό μου αρχίζει με εφημερία :Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωραίο το «The Brute» αλλά το Poutin μαζί με την μελωδία έχει και ρυθμό αγαπημένο από το κοντραμπάσο του Jackie Dougan

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγνώμη για το λάθος μου ο Rick Laird παίζει το κοντραμπάσο. Ο Jackie Dougan είναι ντράμερ! Όμως τον ρυθμό τον δίνουν και οι δυο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Αθεος: Όντως, πολύ καλό! Και καλώς ήρθες! Απλά εγώ μιλούσα για απόλυτα χαλαρωτικά κομμάτια! Φυσικά και μου αρέσουν και τα πιο ρυθμικά, drummer είμαι :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι κρίμα που τον ντράμερ μόνο στα τελευταία δευτερόλεπτα τον βλέπουμε στο video αυτό.
    Εύχομαι να αποκτήσεις γερά μπράτσα και αντοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Thanks! Την τεχνική πρέπει να δουλέψω κυρίως, όχι μπράτσα και αντοχή. Αν ξέρεις να παίζεις σωστά δεν κουράζεσαι καθόλου...
    Και αυτό χρειάζεται αρκετή δουλειά για να το καταφέρεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ε ναι, μπορεί να μην ακούω Jazz (αν και κινούμαι στη γειτονιά της, όντας απ' τους πιο ακραιφνείς λάτρεις του Real Blues) αλλά τα καλά κομμάτια ξέρω να τα διακρίνω. Κι αυτό που ανάρτησες εσύ είναι παραπάνω από καλό...

    Καλό μεσημέρι φίλε Δημοσθένη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευπρόσδεκτα τα σχόλια! Αρκεί να μην είναι Spam (γι'αυτά μπήκε η προέγκριση σχολίων!)