Όταν η ίδια μπάντα μπορεί να γράψει ένα απίστευτο ορχηστρικό που αγγίζει το blues rock όπως αυτό…
Μία ακουστική μπαλαντάρα όπως αυτή…
Ένα progressive rock κομμάτι όπως αυτό
Και έναν death metal ύμνο όπως αυτόν…
Τότε τα σχόλια είναι λίγα… Τι να πεις για το εύρος της φωνής του τραγουδιστή… τι να πεις για το ταλέντο και την εκτελεστική δεινότητα των μουσικών… Έγχορδους που παίζουν ότι μελωδίες θες… ντράμερ που πετάει μέσα σε metal κομμάτια ρυθμούς από jazz, blues και ethnic και καταφέρνει να ακούγονται τέλεια…
Συνιστώ όλη την δισκογραφία! Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα θα πάρετε από το live album “The Roundhouse Tapes” όπου παίζουν σχεδόν ένα κομμάτι από κάθε τους álbum πλην του τελευταίου που δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα. Από κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα studio álbum περιέχουν κομμάτια από όλο το εύρος των opeth εκτός από το Damnation που είναι αποκλειστικά μελωδικό και ίσως θα αρέσει περισσότερο σε όσους δεν είναι συνηθισμένοι στον σκληρό ήχο!
Από τις all time αγαπημένες μου μπάντες!
Τους είχα λατρέψει στο Deliverance, ένα από τα ελάχιστα albums που άκουγα στο repeat επί μια εβδομάδα. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧεχε..
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα τα μπέρδευα μεταξύ τους λόγω εξωφύλου και ΄του πόσο σύνοτμα κυκλοφόρησαν!
Ήθελα να πω ότι αγαπημένο αλμπουμ είναι το deliverance και κάνει ωραίο πακέτο με το damnation που είναι για πιο χαλαρές στιγμές!