VICENTE FERRER: Ένας μεγάλος φιλάνθρωπος!

Ο Βιθέντε Φερέρ είναι το παράδειγμα που μπορούμε να φέρουμε σε οποιονδήποτε κατηγορεί τις ΜΚΟ χωρίς να ξέρει το πώς πραγματικά ξεκίνησαν και πόσο μεγάλη δουλειά κάνουν οι πραγματικές ΜΚΟ και όχι κάτι λαμόγια ΜΚΟ στην Ελλάδα…. Σαν αυτούς που κατηγορούν το ίντερνετ ότι είναι εργαλείο του Σατανά  επειδή είδαν μια είδηση στην τηλεόραση κτλ κτλ…

Ο Φερέρ ήταν ένας τεράστιος φιλάνθρωπος, καταλανός, γενημένος στην Βαρκελώνη το 1920. Θεωρούταν ένας από τους πιο ενεργούς στον χώρο της βοήθειας προς τις χώρες του 3^ου κόσμου. Ξεκίνησε την δράση του στην Ινδία όπου έφτασε ως ιεραπόστολος το 1952, όπου το 2009 μετά από 57 χρόνια πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ας δούμε λίγες από τις αναγνωρίσεις στο πρόσωπο του:  Όπως είπα και στην προηγούμενη ανάρτηση ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης που δώσαν τελικά σε ένα κινέζο. Πέρσι το υπουργείο εξωτερικών ίδρυσε ένα βραβείο με το όνομα του, προς τιμήν του που θα δίνεται κάθε χρόνο σε οργανώσεις ή ανθρώπους με παρόμοια δράση. Η εταιρεία Spanair έδωσε το όνομα του σε ένα αεροπλάνο της. Όσο αφορά τα βραβεία που έχει κερδίσει: Καταλανός της χρονιάς για το 2008, Βραβείο Principe de Asturias το 1998, εξέχουσα προσωπικότητα στην Ιστορία του 20^ου αιώνα από την Unesco και αρκετά ακόμα.

Το ίδρυμα(ΜΚΟ)  με το όνομα του ιδρύθηκε το 1969 στην Ινδία στην πόλη Anantapur. Σκοπός του ιδρύματος είναι να μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της πείνας στην περιοχή και να υπερασπίσει βασικά δικαιώματα. Μέσω δωρεών κυρίως με την μορφή κηδεμονιών (το ίδρυμα έχει πάνω από 150.000 παιδιά υπό την κηδεμονία του) δίνει δουλειά σε 1800 άτομα, διαχειρίζεται 5 νοσοκομεία (το ένα για φορείς του AIDS) και πάνω από 1.000 σχολεία (ένα για τυφλά παιδιά, ένα για κωφάλαλα, ένα για παιδιά με down και ένα για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες). Με αυτόν τον τρόπο έχουν βοηθηθεί πάνω από 2.500.000 άτομα σε πάνω από 2.500 ινδικούς Δήμους όπου έχει πρόσβαση το ίδρυμα,  οι περισσότεροι Νταλίτ, άτομα της κατώτατης κάστας στην Ινδία.

Ο καθένας μπορεί να βοηθήσει είτε γίνοντας μέλος του ιδρύματος είτε κηδεμονεύοντας ένα παιδί (πληρώνοντας περίπου 30 ευρώ το μήνα) όπου το ίδρυμα εξασφαλίζει ότι το παιδί θα έχει μόρφωση, φαΐ  και σπίτι μέχρι τουλάχιστον να βγάλει το λύκειο, ή επίσης με 9 ευρώ το μήνα με το πρόγραμμα γυναίκα προς γυναίκα, όπου μερικές από τις δράσεις του προγράμματος είναι να ενημερώνουν τις (αμόρφωτες επί το πλείστον) γυναίκες της περιοχής για τα δικαιώματα τους κυρίως απέναντι στην βία από τους συζύγους τους, να μπορούν να  δημιουργήσουν τραπεζικό λογαριασμό για τις κόρες τους, και πολλά άλλα.

Δεν είναι τυχαίο ότι πολύς κόσμος στην Anantapur περίμενε τα αποτελέσματα των φετινών Νόμπελ με αγωνία….

Η γυναίκα του Άνα Φερέρ έχει εκδόσει μία βιογραφία του, το 2009, για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα. Εγώ έχω την ισπανική έκδοση.